Grudzień 1st, 2016 at 7:10 pm » Comments (0)

Ze względu na rodzaj bodźców stymulujących określony rodzaj twórczej aktyw­ności A. Brzezińska wyróżnia trzy grupy:aktywność dźwiękowo-ruchową, muzyczno-ruchową, która stymulo­wana jest bodźcami słuchowymi i kinetyczno-ruchowymi;aktywność językową, która stymulowanajest bodźcami werbalnymi czy innymi symbolami;aktywność plastyczną, konstrukcyjno-techniczną, stymulowaną bodźcami wzrokowymi.W każdej z tych dziedzin aktywności można wyłonić trzy różne poziomy dzia­łania, związanego ze stosunkiem dziecka do wykonywanych czynności i rodzajem zaangażowanych w nie procesów umysłowych:używanie (manipulowanie) — istotą jest dążenie do osiągnięcia doskona­łości w zakresie różnych sprawności i umiejętności;tworzenie — istotąjest dążenie do realizowania „wizji”, określony rodzaj aktywności staje się wartością samą w sobie, nie jest ona instrumentem realizowania celów ani czysto użytkowych […]

Listopad 18th, 2016 at 11:23 am » Comments (0)

Dźwięki, obrazy, ruchy, słowa stają się tworzywem działalności twórczej, w której równie ważny jest sam proces tworzenia, działania, jak i uzyskane efekty;poznanie — istotąjest dążenie do wykrycia i zrozumienia rządzących określonym zjawiskiem prawidłowości. W rezultacie podejmowanych przez siebie form aktywności dziecko zdobywa nowe doświadczenia, wzbogaca się o nowe sposoby działania i nowe rozwiązania, odkrywa dla siebie nowy skrawek rzeczywistości, a więc aktywność taka nosi zna­miona aktywności twórczej, bowiem „każde działanie mieszczące się w zakresie własnej aktywności jednostki jest twórcze, o ile prowadzi do rezultatów nowych dla niej”. Jerzy Kujawiński stwierdza, że przez „aktywność twórczą rozumie się podej­mowaną z zadowoleniem, opartą na […]

Listopad 2nd, 2016 at 3:26 am » Comments (0)

Wybierając cel i realizując go według własnej koncepcji, dziecko jest związane osobiście z podejmowanymi czynnościami oraz z ich wynikami. Autono­miczne działania dziecka, ich osobisty charakter i silne zabarwienie emocjonalne kształcą przeświadczenie o możliwości przekształcania rzeczywistości, wpływania na najbliższe otoczenie, na przedmioty, na ich materialną i niematerialną istotę, pozwalają zaznaczyć jedyną i niepowtarzalną obecność dziecka w świecie’ .Nie można zatem narzucić aktywności ścisłymi dyrektywami i zarazem wymagać, żeby dziecko utożsamiło się z tym, co robi, związało się emocjonal­nie z wykonywanymi czynnościami, pracowało z pasją i zdobywało doświad­czenia przyjazne dla jego osobowości.

Październik 19th, 2016 at 1:55 am » Comments (0)

Zainteresowanie zjawiskami muzycznymi, jakie każde dziecko przejawia podejmując najrozmaitsze eksperymenty dźwiękowe, wsłuchując się w całą różnorodność jakości dźwiękowych, nasłuchując w skupieniu różnych przejawów akustycznego życia przedmiotów i zjawisk, pozwala przypuszczać, że nie istnieje dziecko niemuzykalne. Wielość i różnorodność form działalności muzycznej, sposobów obcowania ze światem dźwięków oraz uprawiania działalności dźwię­kowej pozwala każdemu dziecku odnaleźć własne miejsce w świecie dźwięków. Gloton i Clero pisząc o dziecięcej twórczości muzycznej zadają pytanie: „czy w aktywności muzycznej sprawą najważniejszą jest słuchanie utworów, należących do muzyki «uświęconej» przez czas i ludzi, muzyki już w pewien sposób martwej, w miarę jak się z niej czyni przedmiot […]

Wrzesień 30th, 2016 at 6:58 am » Comments (0)

Jako że dziecko w sposób naturalny — według przytoczonych autorów — jest twórcą, odpowiedź na to pytanie wydaje się być oczywista. Twórcza aktywność, swoboda, radość obcowania dziecka z muzyką oraz eksperymentowanie dźwiękowe odgrywają ogromną rolę w koncepcji wychowania muzycznego Carla OrfFa. Urszula Smoczyńska-Nachtman podkreśla, że „Proces uczenia się zgodnie z ideą Orffa, nie może toczyć się «w’brew», musi postępować «z», czyli równolegle z rozwojem dziecka”.Dlatego jakość przedmiotów jakimi dziecko jest otaczane, z jakimi ma do czynienia podczas zabawy, przedmiotów jakimi samo się otacza, ich jakość akustyczna i możliwości dźwiękotwórcze odgry­wają niebagatelną rolę w nabywaniu przez dziecko doświadczeń dźwiękowych.

Wrzesień 11th, 2016 at 6:37 pm » Comments (0)

Dźwiękotwórcze właściwości przedmiotów, możliwości akustyczne przestrzeni, artykułowane i nieartykułowane zjawiska językowe stanowią materię mu­zycznych opowieści, która w połączeniu z ruchem, ze skłonnością dziecka do częstego przemieszczania się w przestrzeni fizycznej i fikcyjnej przestrzeni wyobraźni wyraża jego tęsknoty za tym, co odległe, nieodkryte, nieznane, tajemnicze i baśniowe.„Pośród wąskich uliczek wielkiego miasta wieczorem, gdy słońce zaszło i chmury błyszczały między kolumnami jak złoto, słyszał czasem to ten, to ów jakiś dziwny odgłos podobny do bicia kościelnego dzwonu — odgłos ten słychać było tylko przez jedną chwilę, gdyż zagłuszał go hałas i turkot przejeżdżających wo­zów”.

Wrzesień 6th, 2016 at 10:49 pm » Comments (0)

Ten magiczny, pełen tęsknoty i tajemnicy wywołujący twórczy niepokój wyobraźni fragment jednej z baśni Andersena skłania do wyruszenia w rejony istniejące nie tylko w baśniach, w których nic nie jest oczywiste i dopowiedziane, na poszukiwania źródeł tajemniczych odgłosów, które czasami krótką chwilę słychać nawet pośród ulic wielkiego miasta. Niedocenianego bogactwa nie nazwanych zjawisk akustycznych nie można jednak odnaleźć bez pewnych wyrzeczeń, bez rezygnowania (od czasu do czasu) z dobrodziejstw świata widzialnego na rzecz słyszalnego świata dźwięków i efeme­rycznych zjawisk muzycznych, których barwne spektakle można usłyszeć czasem to tu, to tam.

Sierpień 24th, 2016 at 8:33 pm » Comments (0)

„Wysuszenie”, oswojenie i poddanie się czarowi bądź odrzucenie dochodzących zewsząd naturalnych symfonii nie jest łatwe nawet dla wyczulonej i pozbawionej uprzedzeń wrażliwości dziecka. Jest tym trudniejsze, im wrażliwość ta coraz bardziej „namolnie”, usilnie i jednokierunkowo orientowana jest na dzieła gotowe, w których zastosowano rozwiązania uświęcone przez tradycję muzyczną i uporządkowano je według pewnych zasad, charakterystycznych dla poszczegól­nych okresów muzyki.Gloton i Clero stwierdzają, że „wychowanie artystyczne, jakie uzyskali nau­czyciele, orientuje ich w sposób nazbyt jednostronny w kierunku przeszłości kul­turalnego dziedzictwa, «monumentalności» dziel uświęconych przez czas, nic zaś w kierunku sztuki współczesnej, do której mogłaby nawiązywać twórczość dziecięca”.  

Sierpień 6th, 2016 at 12:19 am » Comments (0)

Przywołują wichury łamiące z trzaskiem drzewa, bulgoczące grzęzawiska, szemrzące górskie potoki, hałaśliwe miasta i przepełnione symfoniami natury ciche wioski. Poprzez imitowanie w zabawach zjawisk dźwiękowych dziecko przywołuje i uzupełnia zda­rzenia rozgrywające się na pograniczu świata fikcji i świata realnego, tworząc tym samym ilustrację dźwiękową konstruowanych sytuacji. Trwanie dźwięków; ich wysokość, barwa oraz porządek następowania po sobie uzależnione są od decyzji dziecka, od czasu jaki potrzebny jest na wykonanie czynności dźwiękotwórczej czy na wykonanie w przestrzeni ruchu, tworzącego zjawiska akustyczne oraz od wy­korzystywanego źródła dźwięku. Takie właśnie udźwiękowienia konkretnych zdarzeń zabawowych są naturalnymi dopowiedzeniami muzycznymi, które z czasem mogą ewoluować w […]

Sierpień 2nd, 2016 at 9:23 am » Comments (0)

Podobnie jak forma otwarta dzieła muzycznego pozwala na przekraczanie schematów strukturalnych, które zawiera kompozycyjny zapis, tak wstępna idea zabawy — dyscyplinująca i wyznaczająca jej udźwiękowienie ulega me­tamorfozom w miarę odkrywania nowych możliwości, tkwiących w wyobraźni dziecka, w przestrzeni, przedmiotach oraz dostępnych sposobach imitowania zjawisk dźwiękowych. Działania zabaw^owo-badawcze, w których dziecko odkry­wa jakości dźwiękowe przedmiotów manipulując nimi, odbywają się w sferze audytywnej i wizualnej, przypominając audiowizualne formy muzyki współczesnej. Wiążą się one z ideą łączenia efektów słuchowych i wzrokowych w integralne kom­pozycje artystyczne. W takich formach zjawiska muzyczne nie stanowią autono­micznej propozycji, lecz współgrają z obrazem wzajemnie się uzupełniając.