Lipiec 15th, 2016 at 6:53 am » Comments (0)

Pod­czas dziecięcego badawczego manipulowania różnorodnymi tworzywami, zjawiska muzyczne stają się nie tylko słyszalne i widzialne, lecz wręcz dotykowo wyczuwalne. Poszukiwanie, kolekcjonowanie i wykorzystywanie w procesie twórczym różno­rodności tworzyw, włączanie ich do instrumentarium stało się koniecznością we współczesnej muzyce podejmującej nowe wyzwania. Kompozytorzy współcześni posługując się najróżniejszymi źródłami dźwiękowymi i szmerowymi znajdują w nich takie jakości muzyczne, jakich w konwencjonalnych instrumentach nie ma.Może to być trzask łamanych prętów czy zgrzyt pocieranej szkłem gładkiej powierzchni lakierowanego drzewa lub szyby, może to być brzęk zwykłego dzie­cinnego bąka puszczanego po szklanej płycie, może to być szmer miętego papieru lub dartej kalki”.’

Lipiec 14th, 2016 at 1:09 am » Comments (0)

Pomysły związane z rozszerzeniem instrumentarium przed­miotami dźwiękowymi charakterystyczne były dla działalności kompozytorów zajmujących się muzyką konkretną, utożsamianą często z muzyką szmerów, a także z tzw. bruityzmem, nazywanym także muzyką hałasów. Twórcy zainteresowani odkrywaniem nowych możliwości muzyki, dobierając przedmioty dźwiękotwórcze bądź urządzenia ewokujące wycie, warkot, trzask, świsty, pomruki, szmery itp., wyznaczają charakter utworu. Wybór, jakiego dokonuje dziecko spośród ogrom­nej ilości przedmiotów dźwiękowych wykorzystując podczas zabaw określone, najbardziej — jego zdaniem — odpowiednie, bliski jest wyborom, jakich dokonują twórcy awangardy muzycznej i przypomina działalność kompo­zytorską.

Czerwiec 28th, 2016 at 12:02 pm » Comments (0)

Pewną formę zapisu dzieł powstających podczas zabaw badawczych stanowią wybrane przez dziecko przedmioty dźwiękotwórcze o pewnej nieokreślo­ności poszczególnych parametrów dźwięków. Idea zabawy wyznaczając jej udźwiękowienie, może stanowić zapowiedź partytury dla zjawisk muzycznych, którą można zapisać graficznie na wiele sposobów, niekoniecznie na pięciolinii za pomocą nut. Poszukiwanie i tworzenie sposobów notowania, utrwalania i odtwa­rzania własnego zapisu graficznego, który dokumentowałby zabawę dźwiękową dziecka jest dodatkową atrakcją eksperymentów dźwiękowych. Muzyka współ­czesna wypracowała sobie wiele różnorodnych zapisów graficznych, które często przypominają dziecięce próby zapisu utworów .

Czerwiec 24th, 2016 at 2:45 pm » Comments (0)

Podczas dziecięcych eksperymentów dźwiękotwórczych dziecko nabywa doświadczeń tworząc dzieła oryginalne, wartościowe same w sobie, dzieła, które niestety często nie są zauważane przez muzykujących w sposób konwen­cjonalny, metodyczny i natrętny.Materialność muzykowania zabawowo-badawczego wprowadza dziecko w niematerialny świat dźwięków, który w zabawie dziecka istnieje wraz z dotykal­nymi i widzialnymi przedmiotami, a tworzony jest poprzez wykonywanie konkret­nych dźwiękotwórczych czynności. Dziecko pozwala przemówić przedmiotom, udziela im dźwięku lub pozwala zadźwięczeć — powołuje je do istnienia dźwię­kowego, a one udzielają oparcia dla wyobraźni dziecka, która stwarza je na nowo i wydobywa nowe sekrety i znaczenia.

Czerwiec 17th, 2016 at 10:21 am » Comments (0)

Sterty rupieci, dziecięcych skarbów, cudow­nych imponderabiliów, którymi dziecko z upodobaniem się otacza, pełne są rekwi­zytów o magicznej mocy, które uzupełniając przestrzeń zabawową pomagają stwo­rzyć rzeczywistość nierealną. Magia tych przedmiotów tkwi nie tylko w ich specyficznych formach i powierzanych im funkcjach, ale także w ich zdolności do wydawania przeróżnych, ciekawych dźwięków, które sprawiają, że chce się je powtórnie poruszyć, wprawić w drżenie i usłyszeć raz jeszcze ich istotę audytywną. Istniejące chwilowo i na życzenie — podobnie jak duch zaczarowanej lampy Alladyna — ujawniają się, kiedy przedmioty zostaną podarte, uderzone lub rzucone.

Czerwiec 6th, 2016 at 7:44 am » Comments (0)

Ogromna różnorodność dźwięków, jakie wydają przedmioty w zależności od struktury materii, jaka je tworzy, sprzyja poszukiwaniom klejnotów dźwię­kowych. Mogą one zachwycić ucho małego konesera, podobnie jak błysk szla­chetnych kamieni może zachwycić oko. Wartość tych pojedynczych, efemerycz­nych zjawisk, nie uwikłanych w formę artystyczną, istniejących w swoim czasie i   przestrzeni jest tym większa, im ciekawsze i egzotyczniejsze jest ich brzmienie w odczuciu dziecka.Odkrywanie tajemnic przedmiotów akustycznych, słuchowe ich doświadczenie, eksperymentalne kojarzenie różnych jakości dźwiękowych w sposób naturalny roz- wija\vrażliwość na doznania słuchowe.

Maj 21st, 2016 at 9:44 am » Comments (0)

Zjawiska dźwiękowe odgrywają znaczącą rolę w stwarzaniu tej rzeczywistości, w nadawaniu jej autentyzmu i wiarygodności. Zmaterializowane fantazje dziecka stają się nie tylko widzialne, ale i słyszalne, stają się uchwytne w bezpośrednim doświadczeniu zmysłowym, zaczynają istnieć w przestrzeni ma­terialnej i akustycznej. Dziecko zanurza się w świecie stworzonym przez siebie — świecie rzeczy dźwięków; doświadczając jego przestrzenności. Zanurza się w sensie dosłownym w dźwięczności tego stworzonego przez siebie świata. Wytwarzając różnorodne jakości dźwiękowa dziecko sytuuje je w przestrzeni, powstaje zatem coś, co może przywołać na myśl zjawiska muzyki przestrzennej, w której dla kompozytora na­czelnym problemem staje się umiejscowienie źródeł dźwięku.

Maj 14th, 2016 at 8:09 pm » Comments (0)

Dziecko rozrzucając przedmioty, rozchlapując wrodę, rozsypując koraliki, tłukąc gliniane naczynie czy wykonując inną czynność dźwiękotwórczą lub konstruując akcję dźwiękową jest w akustycznym centrum. Dźwięki rozbrzmiewające wokół niego w całej swojej przestrzennej rozciągłości przekraczają materialną skończoność przedmiotu i roz­pływając się znikają. To intrygujące ujawnienie się i zanikanie dźwięku, jego wędrówka i błądzenie w przestrzeni, zbliżanie się i oddalanie, wzajemne prze­nikanie i nakładanie się różnych materii dźwiękowych sprawiają, że dziecko podejmuje grę, podejmuje wyzwanie stawiane przez dźwięki i przestrzeń. Szkolne eksperymenty dźwiękowe, ruchowe i werbalne winny sprzyjać indywidualnym poszukiwaniom w obrębie wielu dziedzin ludzkiej działalnościzamiłowania oraz predyspozycje uczniów.

Maj 12th, 2016 at 5:56 am » Comments (0)

Do poszukiwań i pe­netracji różnych sfer rzeczywistości może mobilizować nauczyciel, ale i sam język teatru, który korzystając ze sposobów wypowiedzi innych sztuk, ale także wyko­rzystując elementy rzeczywistości potocznej tworzy z nich znaki teatralne, czyli ingeruje w nowy system. Dziecięcy teatr szkolny, czerpiąc swe bogactwo z wielu źródeł, umożliwia integrację przedmiotów szkolnych i wykorzystywanie zdobytych wiadomości i umiejętności w praktyce teatralnej. Działalność teatru dziecięcego powinna nawiązywać do swych korzeni, czyli do zabaw fikcyjnych, do zabaw wynikających z naturalnych potrzeb dziecka, w których ważną rolę odgrywają zjawiska dźwiękowe, przedmioty, przestrzeń oczywiście wyobraźnia.

Maj 4th, 2016 at 4:46 am » Comments (0)

Tego rodzaju teatr wyklucza uczestnictwo widzów, eliminuje elementy popisu, który często bywa jedyną racją istnienia teatrów szkol­nych. Nauczyciel powinien spełniać rolę dyskretnego protagonisty, przewodnika teatralnych działań twórczych, pomagającego w sytuacji kryzysu twórczego i zaan­gażowanego w teatralny proces twórczy. W teatrze o jakim tu mowa spektakle przyjmują formę spotkania uczniów i nauczyciela w przyjaznej, pełnej zrozu­mienia, życzliwości i wzajemnego szacunku atmosferze przestrzeni magicznej, w której wspólnie konstruują i odrywają historie z tego i nie z tego świata. To wspólne uczestnictwo w zabawie teatralnej, w procesie twórczym, w przywo­ływaniu i kojarzeniu odległych rejonów rzeczywistości w nową całość, w ekspery­mentowaniu ze słowem, dźwiękiem, […]